2013-10-20

Nasz papież był mistrzem dialogu, ponieważ umiał z każdym rozmawiać: z dziećmi, z ludźmi starszymi, chorymi, z człowiekiem, który go postrzelił, z przedstawicielami różnych religii, ras i kultur.

Dla niego każdy człowiek był ważny. Już od 2001 roku obchodzony jest w polskim Kościele rzymskokatolickim Dzień Papieski – jako dzień wdzięczności i łączności duchowej z Ojcem Świętym, Janem Pawłem II i promocji jego nauczania. Natomiast 16 października przypadła 35. rocznica wyboru kardynała Karola Wojtyły na następcę Świętego Piotra. Z tych dwóch okazji uczniowie z klasy V i VI przygotowali apel, aby oddać hołd wielkiemu Polakowi i wielkiemu Papieżowi, który od dwóch lat znajduje się w gronie błogosławionych. Uczniowie przygotowali się do tego apelu tak, jak przystało na „Pokolenie Jana Pawła”. Ubrani w galowych strojach, z chorągiewkami w brawach papieskich przypomnieli kilka najistotniejszych faktów z życia Papieża Polaka, o których dowiedzieli się na lekcji religii. Ponadto pomogli pani katechetce w przygotowaniu dekoracji na tę szczególną okazję. W grupach sporządzali plakaty promujące nauczanie i życie Ojca Świętego. Piosenki zaśpiewane przez uczniów, przy akompaniamencie gitar, wpadały łatwo w ucho, bo były skoczne i wesołe, a największe wrażenie zrobiły dwie góralki: Iwonka Dubiel i Julka Łuczak, które zaśpiewały o bacy i jego owieczkach. Punktem kulminacyjnym apelu było wspólne odśpiewanie ulubionej pieśni naszego Papieża – „Barki”. Tego samego dnia, wieczorem, uczniowie (wsparci przez uczennice z kl. IV) po raz kolejny przedstawili ten krótki program artystyczny. Tym razem uczynili to w parafialnym kościele dla zgromadzonych wiernych. Następnie poprowadzili różaniec wraz z rozważaniami i zapewnili całą oprawę muzyczną i liturgiczną Mszy świętej. Do swych domów trafili już późno, ale z myślą, że zrobili tego dnia coś dobrego. To była niecodzienna lekcja o Wielkim Człowieku, który zawsze będzie dla młodych (i nie tylko) bezspornym autorytetem i wzorem do naśladowania. To On dał ludziom najpiękniejszy przykład miłości Boga do człowieka i odwrotnie. Wierzymy, że dziś patrzy na nas z nieba, uśmiecha się i błogosławi nam ze swego niebiańskiego okna. Niech słowa, które uczniowie zaśpiewali na koniec będą wyrazem naszej prośby i modlitwy do błogosławionego Jana Pawła II:

„Janie Pawle, miej nas w swojej opiece,

Pobłogosław z okna niebieskiego.

Pomóż nam wypływać na głębię

I nie lękać się wyzwania żadnego”.

Nie bójmy się więc „Wypływać na głębię”, stawiajmy sobie coraz wyższe poprzeczki (bo przecież stać nas na bardzo wiele) i „wymagajmy od siebie, choćby inni od nas nie wymagali”.

   autor: S. Furmanek