2010-11-22

Moja ocena aktywności mieszkańców mojej wsi jest bardzo wysoka choć mógłbym tu ponarzekać w tej ocenie kieruję się głownie realiami naszej rzeczywistości społeczno- politycznej.

Organizowane przez sołectwo imprezy są mocno wspierane przez dużą grupę mieszkańców. W naszym środowisku działają grupy nieformalne, które mogę podzielić na dwie zasadnicze : pierwsza to „starszyzna”, a druga to „młodzi”. Grupy te działają na różnych płaszczyznach. Starszyzna rewelacyjnie sprawdza się podczas budowania ze względu na doświadczenie, należy tu też organizacja imprez. Druga grupa sprawdza się w sytuacjach organizacji rywalizacji z innymi wioskami.

Taki podział ról sprawdza się bardzo dobrze dowodami są sukcesy w wykonaniu jednych i drugich. Ważną sprawą jest to, że potrafią ze sobą współpracować dla wspólnego dobra. Biesiada z dymarzami to impreza cykliczna, której kontynuowanie moim zdaniem  ma przyszłość. Dymarze to już historia, ponieważ zawód ten już nie istnieje. Powstanie wioski zawdzięczamy właśnie dymarzom. To oni znali sposób na wytapianie żelaza z rud darniowych. Na każdej imprezie stawiamy replikę dymarki i opowiadamy jak to dawniej wytapiano żelazo. Naszym specjalnym gościem, który specjalizuję się w historii  dymarek był Pan doktor Paweł Madera z Uniwersytetu Wrocławskiego.

W tym roku tradycyjnie odbyła się imprez plenerowa z cyklu Biesiada z Dymarzami pt. Połączenie szlaków konnych Dolnego Śląska i Wielkopolski na której zgromadziliśmy miłośników koni i turystyki miejskiej była wysoko oceniana przez  naszych gości z wielkopolski. Kuchnia polowa, w której szefował zaprzyjaźniony sołtys Grabówki robiła furorę.