2014-04-21

„Święcenie pokarmów, choć nie jest najważniejszym dla Kościoła momentem liturgii Wielkiego Tygodnia, jest bardzo popularne i lubiane przez katolików nie tylko w Polsce - dużą wagę przykłada się do tego wydarzenia również we Włoszech, Austrii, czy Bawarii.

Obrzęd ten ma bardzo długą tradycję i w formie zbliżonej do dzisiejszej sięga VIII wieku po narodzinach Chrystusa. W Polsce zwyczaj ów przyjął się około wieku XVI. Co ciekawe, po wprowadzeniu chrześcijaństwa w Polsce przez dłuższy czas obowiązywał zakaz święcenia jaj, gdyż wcześniej były ważnym elementem w rytuałach pogańskich, służyły do odczyniania magii i ogólnie kojarzone były ze słowiańskimi duchami i demonami. Po 200 latach, kiedy pogaństwo nad Wisłą praktycznie wygasło, Kościół, ku uciesze ludzi, zniósł ów surowy zakaz.” Więcej o święceniu na:

http://aktywni.barycz.pl/index_rudamilicka.php?dzial=2&kat=9&art=75&limit=24

Jeszcze w XIX i na początku XX wieku w Wielką Sobotę ksiądz chodził od domu do domu i święcił pokarmy ustawione na największym stole przykrytym białym obrusem, udekorowanym kwiatami i bukszpanem. Dziś jedzenie nosimy do kościoła w maleńkich koszyczkach, lub koszyczki (tak jak w Rudzie Milickiej) ustawiamy pod krzyżem a ksiądz przyjeżdża poświęcić pokarmy i wodę. Jednak symbolika potraw pozostała ta sama. Szerzej o tym: http://aktywni.barycz.pl/index_duchowo.php?dzial=6&kat=17&art=64

W tym roku w Wielką Sobotę przyszła do nas również piękna wiosna ze słońcem i drzewami obsypanymi kwiatami. Najbardziej ze swoich koszyczków pięknie ustrojonych były dumne dzieci. Maja i Jula pierwszy raz samodzielnie niosły każda swój koszyk.

Na koniec wszyscy złożyli sobie najlepsze życzenia.